Kallick ve Martin-Kniep, “Derin öğrenme, doğru olanı aramamıza, anlayış, empati ile birbirimizi dinlememize, karmaşık ve belirsiz durumlarla karşılaşıldığında sorunları çözmemize yardımcı olan eleştirel ve yaratıcı becerileri geliştirmemiz konusunda ısrar ediyor” diye yazıyor Kallick ve Martin-Kniep.

Yazarlar, özellikle ortaokul ve lise öğrencileri için,ister uzaktan ister yüz yüze öğreniyor olsalar da, bunun “farklı bakış açılarına açık psikolojik olarak güvenli bir ortam” sağlayan bir sınıfla başladığını belirtiyorlar. Ancak buradaki daha derin çalışma, gençlerin kendilerini kendi öğrenme süreçlerinin temsilcileri olarak düşünmeye başlamaları için üstbiliş becerilerini inşa etmede yatmaktıyor. Sınıf topluluklarındaki kendi rollerine ilişkin anlayışlarını derinleştirerek, onları pasif bir rolden akademik öğrenenler olarak aktif bir role doğru hareket ettirerek ve hayatlarını sınıf dışındaki anlamlı katkılara bağlamak önemli.

Bir Classroom Topluluğunun katkıda Bulunan Üyeleri

Çocukların bir sınıf topluluğunun üyeleri olarak geri adım atıp rolleri ve sorumlulukları hakkında düşünmelerini sağlamak, eğitimcilerin kasıtlı olarak koşulları oluşturmasıyla başlar. "Öğrencilerin kendi kendini keşfetmesi ve değerli içerik hakkında sorgulama" fırsatları sunan yapılandırılmış süreçler yoluyla çocuklara bakış açısı geliştirmelerinde yardımcı olur.

Örneğin, lise geometri öğretmeni Amanda Christian, öğrencilerin kendilerini nasıl tanıtabileceklerini modellemek için Flipgrid'i kullandı. Salgın sırasındaki deneyimlerinden bahsederken kendini filme aldı, geometri hakkında sevdiği şeyleri anlattı ve öğrencilerden kendi kişisel beyanlarını yapmalarını istemeden önce okul yılı için beklentilerini dile getirdi. Yazarlar, "Bu, düşünceli, duyarlı, kişisel ve akademik açıdan zorlayıcı olmayı vaat eden bir öğrenme ortamı için zemin hazırladı" diye yazıyorlar.

Öğrencilerin sınıftaki rolleri hakkında düşünmelerini sağlamanın bir başka yolu da sizi tanıma anketi. Kişisel anket soruları, "Arkadaşlarınızın sizin hakkınızda ne söylemesini istersiniz?" Gibi seçenekler içerebilir ve "Senin hakkında ne bilmemi istersin?" Akademik anket soruları, "Bu yıl ne öğrenmeyi dört gözle bekliyorsunuz?" Gibi sorular içerebilir. "Sizin için okulun en kolay ve en zor kısmı nedir?" Öğrenciler anketi tamamladıktan sonra, kendilerini rahat hissediyorlarsa sonuçları sınıfla veya küçük gruplar halinde paylaşmaya teşvik edin.

Amaç, öğrencileri "öğrenciler olarak kendilerini ve akranlarını neyin desteklediği, neyi okumak veya öğrenmek istedikleri, çalışmalarını nasıl yapılandırmak istedikleri ve öğrenmeyi nasıl işleyip gösterebilecekleri konusunda bilinçli olarak düşünmeye" teşvik etmekte. Kallick ve Martin- Kniep öneriyor; egzersiz aynı zamanda öğrencilerin akranlarına, sınıfa, okula ve hatta okul dışındaki topluluklarına karşı sosyal sorumlulukları hakkında daha geniş bir sınıf sohbeti için başlangıç ​​noktası olarak hizmet edebilir.

Akademik Güçlü ve Zayıf Yönleri Hakkında Düşünmek

Öğrenciler onlardan ne beklendiğini anladığında ve akademik ilerlemelerini izlemek ve iyileştirmek için gerekli araçlara ve bilgilere sahip olduklarında, bu onların eylemlilik duygusunu oluşturur ve akademik sonuçları iyileştirir. Dahası, öğretmenler öğrencilere öğrenmelerini nasıl gösterecekleri konusunda seçenekler sunduklarında, bu onların kendi öğrenmelerine olan yatırımlarını derinleştirir.

Bunu yapmanın bir yolu, öğrencilerin "bildiklerini ve yapabileceklerini ortaya çıkarmalarına yardımcı olmak için öğrencilerin halihazırda bildiklerini ve bir konu hakkında ne öğrenmek istediklerini belirledikleri kısa sınavlar veya grafik düzenleyiciler" gibi kısa teşhis veya temel değerlendirmeler sunmak. " Öğrencilere, okul yılı boyunca hareket tarzlarını kendi kendilerine izlemelerine ve ayarlamalarına yardımcı olacak bir araç olarak atadığınız biçimlendirici değerlendirmelerin sonuçlarını kullanmayı öğretin.” Kallick ve Martin-Kniep, bu araçlar "öğrenciler dümendeyken ve ilerlemelerini ve neleri iyileştirmeleri gerektiğini belirlemek için anlayışlarını ve beceri kazanımlarını değerlendirebildiklerinde" özellikle verimli olabilir diyor. Bu fırsatı, öğrencilere çalışma alışkanlıkları hakkında düşünmelerini sağlamak için bir dizi yönlendirici vermek için kullanmayı düşünebilirsiniz: Birden fazla bitiş tarihi olan büyük projeler sırasında bir teste nasıl hazırlanırlar veya ilerlemelerini nasıl izlerler? Ödev yaparken telefonlarını kaldırıyorlar mı? Düzenli kalmak ve önemli bitiş tarihlerini öğrenmek için bir planlayıcı kullanıyorlar mı? En iyi öğrenmelerine yardımcı olan koşullar nelerdir?

Son olarak, öğrencilerin hesap verebilirliğini daha da teşvik etmek için yazarlar, öğrencilerden "kendilerinin ve birbirlerinin çalışmalarını birlikte geliştirdikleri kriterlere göre değerlendirmelerini, öğrencilerden standartları çalışmalarına çevirmelerini istemelerini ve farklı düzeylere göre çalışmaları açıklamalarına ve sıralamalarına yardımcı olmalarını ister." Daha bireysel bir görev için, 6. sınıf öğretmeni olan Scott Wright, öğrencilerinden uzmanlaşmalarını beklediği okuryazarlık standartları için bir öz değerlendirme kontrol listesi oluşturdu, ardından öğrencilerden "her bir standardı bir hedef ifadesi olarak kullanmalarını ve ne kadar iyi olduklarına göre puanlamalarını” istedi.

Okul Dışındaki Topluluklarda Onların Rolü Üzerine Düşünme

Öğrencilerin okul dışındaki yaşam hakkında eleştirel ve derin düşünme yeteneklerini geliştirmek ve onları gerçek dünyadaki sorunları ele almaya dahil etmek temel bir öncelik olmalıdır.

8. sınıf İngilizce öğretmeni Cathleen Beachboard, öğrencilerinin toplulukları hakkında düşünmelerini ve topluluklarıyla etkileşim kurmalarını sağlamak ve aynı zamanda sınıf içeriğini dış dünyaya daha derin bir şekilde bağlamak için bir "topluluk sorunları bankası" oluşturdu. Banka sıkı, küratörlüğünü standartlara hizalanmış onun öğrencileri “hizmet öğrenme, proje tabanlı öğrenme ve büyüme zihniyet, en iyi yönlerini” birleştirme sınıf içeriğini ve araçlarını kullanarak mücadele yerel sorunların oluşturur. Beachboard, "Problem bankasını tüm sınıfa bir kavram öğretmek için kullanabilir veya öğrencilerin gruplar oluşturmalarına ve bir ünite çalışma sırasında veya sonrasında çözmeye çalışacakları standartlara uygun kendi problemlerini seçmelerine izin verebilirsiniz" diyor. Öğrencilere, "çözümler üretmek için tasarım odaklı düşünme süreci" boyunca onlara rehberlik edecek ayrıntılı bir planlama sayfası sağlayarak yapı kazandırın.

Öğretmenler genellikle uymaları gereken standartlara ve müfredata sahip, ancak öğretmenlerin, öğrencilerine hangi içeriği öğreteceklerine karar verirken Kallick ve Martin-Kniep'i yazarken bir miktar aracı ve sorumluluğu da vardır. Ortaokul ve lise yıllarının merkezinde “problem çözme, yenilik yapma ve gelecekteki zorlukları ele alan olasılıkları tasarlama için temel becerilerle öğrencileri hazırlayacak daha büyük sonuçlara” odaklanmak gerekiyor. Yazarlar, "Bu tür sonuçlara bağlılıktan kaynaklanan netlik, öğrencilerin gerçeği fikirden ayırmayı veya duygusal istekleri bilimden ayırmayı gerektiren karmaşık konularla karşılaştıklarında eleştirel ve ayırt edici bir duruş sergileme kapasitelerini geliştirir" sonucuna varıyorlar.

 Kaynakça: https://www.edutopia.org/article/3-ways-get-teens-thinking-metacognitively