Mehmet Arslan
"Her kriz aslında bir fırsattır.`` sözü çok sık tekrarlanan ve karşılığı olan bir sözdür. Hayat, bizim karşımıza farklı alanlarda da olsa bazen bu krizleri çıkartan ve aslında bizleri sınayan bir durumdur. Nasıl? ``Ben bu krizden nasıl çıkarım?`` diye kafa yoran, farklı stratejiler uygulayan bireyler, şirketler hatta ülkeler bırakın dibe vurmayı bu durumda her fırsatta fark yaratmayı bilmişlerdir. İşte yine hayat belki de son yılların en büyük küresel krizini önümüze koydu ve "Haydi bakalım, görelim farklılığınızı." diye haykırdı yeniden.
Bu haykırış dünyada karşılığını buldu mu? Ülkelerin Sağlık ve Eğitim sektörleri ciddi anlamda bir sınav veriyorlar bu salgın döneminde. Sağlık kısmını uzmanlarına bırakalım, zira bizim işimiz eğitim. Acaba ülkelerin Eğitim sistemleri bu " görünmeyen düşman" karşısında nasıl bir sınav veriyorlar? Biz ülke olarak nasıl bir sınav veriyoruz? Gelin hep beraber bu duruma bir göz atalım.
184 ülke ve 1,6 milyar öğrenci. Evet, bu süreçten etkilenen öğrenci sayısı tam 1,6 milyar. Bu süreçte eğitim alanında en başarılı sınav veren 2 ülke gözümüze çarpıyor. Birincisi Çin, ikincisi Türkiye. Peki bu ülkeler ne yaptılar? Okullar tatil edilir edilmez hemen "Uzaktan Öğretime" geçtiler.
Çin`de corona virüs salgının görülmesinden bir süre sonra uzaktan eğitim imkanları ulusal çapta devreye alındı. Ülkede, milyonlarca ziyaretçinin aynı anda internete girerek eğitim almasına imkan tanıyan bulut sistemleri kullanılmaya başlandı ve derslerin canlı sınıf şeklinde işlenebilmesi için internet alt yapısı güçlendirildi. Türkiye ise bu süreci hem EBA denilen internet ağı üzerinden hem de farklı dijital platformlardan frekans alarak TRT aracılığı ile yaptı. Dolayısıyla internet erişimi olmayan evlere TRT aracılığı ile girmiş oldu. Öğretmenleri, ülkenin her köşesindeki öğrenciler ile buluşturdu. Her iki ülkede sahip oldukları altyapı itibariyle bu krizi kısmen aşmış oldu. En azından öğrencilerini ders zamanında televizyon ya da bilgisayar başında tutarak, bu süreçte boş bırakmadılar. Şu ana kadar her iki ülke de bu sınavda başarılı oldu diyebiliriz. Diğer ülkelerde ise okul bazında ve yerel bazda uzaktan eğitim uygulamaları yapılıyor. Fakat ülkelerin bu konuda ulusal bir eğitim politikası olduğunu söylemek çok güç.
Tabii t t ki Uzaktan Öğretim, yüz yüze yapılan eğitimin yerini alması, okulların yerini tutması mümkün değil. Uzaktan eğitim olur mu? Olmaz. Okullarda eğitim olur,çünkü eğitim dediğiniz olguda ilişki vardır, temas vardır, dinamizm vardır, sosyal becerilerin konuşması vardır. O yüzden bu sürecin adını Eğitim değil öğretim olarak nitelendirmekte fayda var. Bu süreçte bu krize çabuk tepki verdikleri için hem Çin`in hem de Türkiye` nin hakkını vermek lazım. Bu krizi bir fırsata çevirdiler. Eksiklikleri olsa da artık yavaş yavaş örnek alınacak bir sistem oluşturmaya başladılar. Nasıl oluyor da PISA ve TIMMS gibi uluslararası Eğitim ölçeklerinde üst sıralarda yer alan ülkeler , böylesine küresel bir sınavda hiç birşey yapamadılar ya da yapmadılar ? Elbette bu sınavların bir karşılığı vardır ve sonuçlarının okunması da değerlidir. Fakat artık gözümüzde fazla büyüttüğümüz ülkeler yerine kendimize özgün sistemi ortaya çıkarmak için çok büyük bir fırsat. Ve bunu başarabilecek güce ve enerjiye sahip olduğumuzu da bu süreçte gösterdik.
Potansiyelimiz var ülke olarak. Bu potansiyel, doğru isimler ile beraber nasıl da kendini gösteriyor, bunu hep beraber gördük. Meslek Liseleri yıllar sonra ilk defa bu ülkenin gündemine kavga, gürültü, disiplin konularıyla gelmedi. Ürettikleriyle geldi, destekleriyle geldi, hatta dış basında bile yer buldular. Bu ülke için ne kadar gerekli olduklarını, şayet kendilerine bir fırsat verilirse bunu nasıl değerlendireceklerini hep beraber gördük. O yüzden artık daha yüksek sesle haykırma zamanı. Meslek Lisesi, memleket meselesi.
Bu kriz bize çok şey gösterdi, çok şey öğretti. Gördüklerimizin kıymetini bilelim. "Hiç bir fert feda edilemeyecek kadar değerlidir." ilkesinin ne kadar da doğru olduğunu asla unutmayalım.
Mehmet Arslan
Rehber Öğretmen
Twitter: @egtrehberlik