Yeni dönem başladıktan sonra, ikinci dönemin başında, sene sonunda ve ihtiyaç duyulan hallerde tüm okullarda genel kurullar toplanır.  Öğretmenler kurulu, tüm yıla yön verir. Çalışmaları netleştirir, yıllık planlamaları içerir. Görevlendirmeler yapılır, kurul ve komisyon üyeleri belirlenir. Başlangıçlar önemlidir. Nasıl başlarsanız öyle gider genellikle. İlk heyecan ve ilk duygunuz, ilk yargınızı belirler. O yüzden henüz tüm zihinler boş ve bedenler dinçken bu fırsatı iyi değerlendirmelidir yöneticiler.

 

Eğitim yöneticileri kurullarda nöbeti, ders programını, tadilat inşaat işlerini konuşmalı. Hatta demirbaşı, malzeme ihtiyacını, gelecek planlarını da...

Ancak eğitim felsefesini, çocuklarımızın, gençlerimizin bugünümüzde edinmeleri gereken becerileri de konuşmalı... Eğitimcilerin çocuklarda yetkinlik gelişimini nasıl sağlayacağını da gündemlerine almalı...

 

Eğitim lideri, gelişim psikolojisine de atıfta bulunmalı fizyolojik gelişime de.. Eğitim öğretimde yabancı dilin öneminden veya çocukların farklı uğraşılar geliştirmeleri gerektiğinden de bahsetmeli. Öğretmenin; ülkenin gündemi, sanat ve spor gibi temel başlıklara sınıf içerisinde değinmesi gerektiğinden de..

Doğa, küresel sorunlar, tüketim bilinci,  kültürel öğeler, yerel değerler, tarih bilincini de es geçmemeli yönetici. Girişimcilik, okuryazarlık, felsefe ve sosyal sorumluluk projelerinin bu devirdeki hayatiliğinden, trafik güvenliği, ekolojik kaygılar hatta hatta uzayda kolonileşme çabalarından da bahsetmeli.

 

Okul lideri; benlik bilinci, kalıtım ve beyin temelli öğrenme gibi konulara temas etmeli ve sosyal duygusal gelişimin olmazsa olmazlığına değinmeli. Okul Müdürü, hayallerini anlatmalı: yetiştirmek istediği öğrenci profilinden bahsetmeli. Okul Müdürlüğü, hayati bir pozisyon. ‘Profesyonel okul yöneticiliği’, Bakanımızın her fırsatta dile getirdiği ve üzerinde önemle durduğu bir konu. Okul Müdürü, Eğitim Lideri ya da Okul Yöneticisi nasıl tanımlanırsa tanımlansın: önemini kelimelerle anlatmamız mümkün değil zaten. Okul yöneticisi çocuklarının nasıl toplumsallaşacağına da kafa yormalı;  büyüğünü sayan, küçüğünü seven, sosyal ortamlarda kendisini ifade edebilen, kültürüne saygılı çocuklar yetiştirme idealinde de olmalı. Hiç taziye evine gitmeyen, düğün, bayram, ev ziyareti, bebek tebriği bilmeyen gençlerimiz, çocuklarımız var malum, ne acı...

 

Eğitim yöneticisi ufuk açıcı olmalı, vizyonuyla ekibine yön vermeli. Mesleki gelişimi gündemine almalı.  Ekibindeki her bir üyeye onların da fikrini alarak farklı gelişim planları hazırlamalı. Hizmet içi eğitimlere verdiği önemi anlatmalı. Güncel eserleri okumaları, hangi kaynaklara erişmeleri gerektiğinden de bahsetmeli. Öğretmenlerinden okul içinde  sunacakları sunumlar istemeli. Sunum becerisinin sadece deneyimleyerek geliştirilebildiğinin altını çizmeli. Hitabetin, sunum yapmanın bir öğretmen için hayati olduğunu, ayırt edici olduğunu vurgulamalı. Süreçte öneriler beklediğini vurgulayarak, katılımcı yönetim anlayışını kurum kültürüne kazandırmalı. Okulda fikir serbestisi olduğundan bahsetmeli. Özgürce eleştirebileceklerini, sesli düşünebileceklerini belirtmeli. Tabii bu kültürü hayata da geçirmeli. Buradan hareketle iletişim becerisinin, ortak akıl geliştirmenin, sinerjinin, ekip çalışmasının kurumu zinde tutacağından ve her türlü dalgalanmalara karşı kalkan olacağından bahsetmeli. Ömür boyu süren öğrenme sevdasının, kişinin birikimini güncel tutacağının altını çizmeli. Lisans üstü eğitim almaları için ekibini yüreklendirmeli; gerekli desteği, izni ve motivasyonu sağlamalı. Onları insan olarak seveceğini, destekleyeceğini söylemeli. Zor zamanlarında destek olmalı, onlara omuz vermeli...

 

Okul yöneticisi, çok fazla insanın hayatına dokunduğunu unutmamalı, Milli bir davaya hizmet ettiğini de... Başöğretmene olan vefa borcunu unutmamalı yönetici ve bu borcun da sadece en iyiyi hedefleyerek ödeneceğini de bilmeli.

 

Dilerim ki yetkin yöneticilerin sayısı o kadar çok artar ki bu tür yazılar önemini hızla kaybeder. İdealin de ötesini tartışacağımız, yazıya dökeceğimiz günlere erişmek dileğiyle...